Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009


Δυσαρμονία - Εξάρτηση
Ανοχή - Παραφορά
Χάδι - Τραύμα
Απόλαυση - Ενοχή
Ανάγκη - Απάθεια
Απώλεια - Αποτυχία
Προσπάθεια - Εγκατάλειψη
Πόνος - Αντιστάθμιση
Ικεσία - Άρνηση

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ


Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με-
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη ,
κ’επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ’αισθάνονται τα χέρια σαν ν’αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με τη νύχτα,
Όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται…


Κ. Καβάφης

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

ΜΠΛΕ ΚΑΙ ΜΑΥΡΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Μπλε και μαύρες γραμμές χαράζονται στο λευκό χαρτί... ξεκίνησα να γράφω. Να γράψω αυτά που με
απασχολούν, αυτά που σκιάζουν τα πρωινά και βασανίζουν τις Νύχτες. Αυτά που περπατάνε πέρα δώθε
χαζεύοντας όσα φτιάχτηκαν για να έχουν οι άλλοι πίσω από τις λαμπερές βιτρίνες. Γράφω αφήνοντας σε
κάθε λέξη και ένα στρατιώτη που περιμένει τις ορδές του εχθρού να έρθουν, για να αφήσει και αυτός
την τελευταία ανάσα του, για μια άγνωστη πατρίδα που αγωνιά πίσω από την ξεχασμένη στο ντουλάπι
σημαία της. Γράφω φυτεύοντας στο χωράφι του χαρτιού την λέξη για να μεγαλώσει να ανθήσει, και να
δώσει τους καρπούς της στα πεινασμένα ζωύφια που τρέφονται από τις ψυχές που παραωρίμασαν και
σάπισαν. Καταραμένη σπορά και σε αυτό το χωράφι. Λέξεις αδύναμες που αργοπεθαίνουν κομμένες από την
ρίζα. Γράφοντας ταξιδεύω με την βάρκα μου στην τρικυμία που σαρώνει τον μεγάλο και βαθύ ωκεανό που
με χωρίζει από την Ιθάκη που ποτέ δεν γνώρισα. Το χέρι που κρατά το στυλό με βαραίνει σαν να είναι
φτιαγμένο από βαρύ, βαρύ χαλκό, σκουριασμένο και παρατημένο στο παλιό Ναυπηγείο. Και όμως γράφω με
το βαρύ στυλό μου, με την τρύπια μου βάρκα... ξέροντας πώς όσο μακριά και να είναι η άγνωστη Ιθάκη,
όσο δειλή και προδώτρα είναι η άγνωστη πατρίδα... Πάντα τα φυτά του χωραφιού μου, θα έχουν κρατημένο
ένα φρούτο και ένα λουλούδι. Με μαύρες και μπλε γραμμές θα συνεχίσω να
χαράζω την πορεία σε αυτούς τους Χάρτες.